این میزان از رسوایی، انزوا و تحقیر شاید در تاریخ تجربه قدرت برتر از سوی ایالات متحده بی سابقه باشد و نکته مهم اینکه این تازه آغاز دوره ای از افول و سقوط قدرت امریکا در عرصه بین المللی است.

در حالی که امریکا با وتوی قطعنامه پیشنهادی کویت درباره خشونت‌های خونین اخیر اسراییل علیه فلسطینیان در غزه مانع از تصویب آن در جلسه شورای امنیت سازمان ملل شد، پیش‌نویس پیشنهادی امریکا که در آن حماس مقصر معرفی شده بود هم نتوانست حتی یک رأی مثبت به غیر از خود امریکا کسب کند.
 
عصر جمعه (۱۱ جوزا) ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل پس از چند ساعت بحث و گفتگو بر سر دو پیش‌نویس پیشنهادی به رأی نشستند.
 
پیش‌نویس نخست که از سوی کویت ارائه شده بود و در آن از به کارگیری خشونت فزاینده از سوی اسرائیل انتقاد شده بود با ۱۰ رای مثبت و ۴ رای ممتنع و تنها یک رای مخالف از سوی نماینده امریکا وتو شد.
 
پیش‌نویس دوم از سوی امریکا مطرح شد با ۱۱ رای ممتنع و ۳ رای مخالف در برابر تنها رای مثبتی که امریکا به خودش داده بود ناکام ماند.
 
آنچه برای امریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد رقم خورد، بی سابقه بود. این یعنی امریکا دیگر نمی تواند سیاست های یکجانبه و قیم مآبانه و اقتدارگرایانه خود را بر کشورهای دیگر تحمیل کند و گروهی از کشورهای جهان را در این مسیر پشت سر خود بکشاند.
 
این در حالی است که چنین امکانی در سال های پس از جنگ جهانی دوم تا پیش از روی کار آمدن دونالد ترامپ به سادگی فراهم بود.
 
امریکا می توانست به آسانی خواسته های خود را علیرغم اصول حقوق بین الملل و برخلاف نص روشن معاهدات بین المللی بر دیگر کشورها تحمیل کند و به این ترتیب، خود را به عنوان قدرت برتر و بی رقیب جهان نشان دهد.
 
ترامپ اما روز به روز این قدرت جهانی ایالات متحده را تضعیف کرده است.
 
دیگر کسی نمی خواهد با سیاست های امریکا که اسراییل را خط سرخ سیاست خارجی خود معرفی می کند و حتی آن را فراتر از حقوق و قواعد بین المللی قرار می دهد و اعمال فاجعه بار، رفتارهای جنایتکارانه و سرکوب های مرگبار آن رژیم بر علیه یک ملت بی دفاع را توجیه کند و مشروع و مبتنی بر قانون جلوه دهد، همراهی کند.
 
پس از برجام، این دومین عرصه ای است که امریکا و متحدانش به نحو بی سابقه ای رویاروی همدیگر قرار می گیرند.
 
به احتمال زیاد، جنگ تجاری رو به توسعه میان امریکا و اروپا که در پی وضع تعرفه های سنگین گمرکی از سوی امریکا بر واردات فولاد از اروپا و کانادا و مکزیک، آغاز شده و قرار است با اقدامات تلافی جویانه و مشابه اروپایی ها بر صنایع و محصولات وارداتی از امریکا همراه شود، سومین زمینه تقابل بی پیشینه امریکا و متحدان و شرکای سنتی اش خواهد بود.
 
با این وصف، سیاست خارجی اقتدارگرایانه ترامپ که از همان ابتدا به نحو بی محابایی در حال نادیده گرفتن شرکای سنتی ایالات متحده در تصمیم های کلان مربوط به مدیریت جهانی بوده است، اکنون به نحو فضیحت باری در حال تجربه شکستی سنگین و پرهزینه است.
 
این میزان از رسوایی، انزوا و تحقیر شاید در تاریخ تجربه قدرت برتر از سوی ایالات متحده بی سابقه باشد و نکته مهم اینکه این تازه آغاز دوره ای از افول و سقوط قدرت امریکا در عرصه بین المللی است.
 
از واکنش شدید اروپا به تعرفه های گمرکی امریکا بر محصولات فولاد این اتحادیه پیداست که جنگ، تازه آغاز شده و لیبرال سرمایه داری به رهبری امریکا به سرعت در مسیر سقوط و تلاشی و فروپاشی قرار گرفته است.
 
برخی مقام های اروپایی در واکنش به تعرفه های تجاری امریکا اعلام کردند که این قانون قوی ترهاست که به سبک فیلم های وسترن، از سوی دولت ترامپ در حال اجراست و اروپا با قدرت در قبال این قانون خواهد ایستاد و آن را مهار خواهد کرد.
 
در عرصه تجارت، تقابل امریکا و اروپا شاید بیشتر از زمینه هایی مانند برجام و فلسطین، توسعه پیدا کند و دامنه دار شود؛ زیرا چین؛ رقیب دیرینه امریکا در این عرصه و غول در حال بیدار شدن اقتصاد جهانی، کاملا مترصد و گوش به زنگ است که امریکا صحنه را ترک کند تا جایش را بگیرد و این امر در خصوص اروپا کاملا صدق می کند.
 
چینی ها از جنگ تجاری اروپا و امریکا، حد اکثر بهره برداری را خواهند کرد؛ هم در زمینه شکست لیبرال سرمایه داری و میدان داری بی رقیب الگوی اقتصادی چین و هم در حوزه بروز شکاف و شکست در اردوی ایدئولوژيک لیبرالیزم و قدرت گرفتن نظام سیاسی و فکری کمونیزم چینی.

محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور