من نزدیک به دو دهه با آقای منصور شناخت، همکاری، ارتباط و تبادل نظر دارم. بیشتر از بسیار کسان می شناسمش و شاید بیش از خیلی ها اعتماد متقابل بین ما وجود داشته است.
این تصویر را بخاطر بسپارید!
حسینی مدنی
16 جدی 1399 ساعت 20:34
من نزدیک به دو دهه با آقای منصور شناخت، همکاری، ارتباط و تبادل نظر دارم. بیشتر از بسیار کسان می شناسمش و شاید بیش از خیلی ها اعتماد متقابل بین ما وجود داشته است.
امروز تصاویری از برخی اعضای گفتگوکننده صلح و نمایندگان دولت و مردم افغانستان منتشر شد که راهی محل کارشان بودند. در این میان، عکس عبدالحفیظ منصور در فضای اجتماعی بیشتر دست به دست و خبرساز شد. یکی به تمسخر گرفت و دیگری به تمجیدش پرداخت.
شناخت من از منصور
من نزدیک به دو دهه با آقای منصور شناخت، همکاری، ارتباط و تبادل نظر دارم. بیشتر از بسیار کسان می شناسمش و شاید بیش از خیلی ها اعتماد متقابل بین ما وجود داشته است.
نزدیک به یک دهه از وقت ما در هفته نامه پیام مجاهد گذشت، بعداً او نماینده پارلمان شد و من مسئول یک اتحادیه رسانه ای و سپس تأسیس خبرگزاری جمهور. تماس ها و ارتباط مان تداوم یافت، همکاری رسانه ای ما به سمت دوستی و تبادل نظرات و معلومات و نشست و برخاست های دوستانه رفت.
منصور انسان صریح است، تند است، اهل تعارفات و گپ های اضافه و وقت گذرانی نیست. غالبا مستقیم به اصل مطلب می رود و اهل حاشیه پردازی نیست. بسیار رازها در دل دارد و با بسیار اقشار در تماس است.
زندگی اش همانند یک کراچی وان و نانوا و غریبکار و دکاندار و شهروند عادی، بسیار ساده و معمولی است. نه اهل تکلّف است و نه اهل تشریفات است. از دید او تفاوتی میان سیاستگران و مقامات عالیه و جلالتمآبان با شهروندان عادی وجود ندارد. دسترخوان او شاید به ندرت رنگین تر از دسترخوان من و ما باشد. بسیار ساده زیست است و به ظواهرش هیچ اهمیتی نمی دهد. کتاب و مطالعه را بسیار دوست دارد و از خواندن یک کتاب وزین، بیشترین لذت را می برد. زیاد می خواند و زیاد هم می نویسد. در زمان همکاری مان، زیادتر مقاله می نوشت و در سالهای اخیر بیشتر کتاب می نویسد. جمعیت فکر و فرهنگ را بنا نهاده و با پشتکار زیاد، در نشست های آن مشارکت ورزیده است. از نشست و برخاست با اهالی فرهنگ و مطالعه لذت می برد. ماستری علوم سیاسی از یک دانشگاه معتبر دارد اما بیشتر از برخی داکتران علم سیاست می فهمد. در دانشگاه استاد است و علم دین و تاریخ ملل و نحل را می داند.
هرچند روزگاری برای بنیادگرایی اش استدلال می کرد اما بیشترینه یک روشنفکر دینی است. فردی نکته دان و تیزبین است. توان پیشبینی بسیارخوب و تحلیل قوی از مسائل دارد. منطق جانب مقابل را خوب درک می کند و عمق نقشه و گپ طرف را می فهمد. اگر با کسی دوستی کند، مشورت های بسیار خوب می دهد و اگر دشمنی بورزد، در توطئه گری فردی بی مانند است. ذهنی فعال و نا آرام دارد و اهل طرح و برنامه است.
در ضدیت با نظام ریاستی شدیداً با بزرگانی که طرفدار نظام ریاستی بودند در افتاد و قلم زد و گلو پاره کرد. در لویه جرگه تصویب قانون اساسی در دفاع از خرده هویت های ملی، رسما اعلام کرد که من افغان نیستم و تا حد طرد از جمع سیاسیون خودی هم پیش رفت و کمتر کسی بود ملامتش نکند. از همان آغازین روزهای تحمیل نظام ریاستی بر مردم افغانستان در پی تطبیق نظام پارلمانی بود. منتقد برنامه ها و خرابی های کرزی بود و براحتی می توانست عمق این خرابی ها را پیشبینی کند. بعدها در شورای متحد ملی در مشوره با سایر دوستان طرح و پیشنهاداتی همچون تعدیل نظام اقتصادی بازار، همگرایی منطقوی به جای پیمان استراتژیک با امریکا، انتخابی شدن والی ها و ... را مطرح نمود که سالها بعد توسط برخی نامزدهای ریاست جمهوری همچون عبدالله عبدالله نیز شعار داده شد.
طرفدار حفظ جمهوریت نظام است اما نظام ریاستی را به مردم افغانستان و توسعه سیاسی، زهر هلاهل می داند. الگوی اسلام سیاسی طالبان را کهنه و بدون پشتوانه قوی دینی و عقلی می داند. طالبان را تهی از برنامه سیاسی و حکومتداری نو و فارغ از اندیشه های قابل دفاع دینی می داند.
از حقوق و آزادی های مدنی و برابری شهروندی دفاع می کند و شدیداً مخالف برتری جویی های قومی و مذهبی و نژادی است.
بودن او و جوانی فهیم همانند خالد نور و خواهری همانند فاطمه گیلانی و استادی همانند محمدامین احمدی در جمع هیئت گفتگوکننده، غنیمت است و یک شانس بزرگ برای این هیئت می باشد.
منصور فردی صریح و قاطع و نترس است. سابقه حضور او در میان مجاهدین و مقاومتگران، باعث قوت اوست. منصور را از تئوری پردازان جهادی می دانند او کسی است که حتی نزدیکترین دوستانش و بزرگترین فرماندهانش را صراحتاً نقد کرده است از مسعود تا مارشال و از استادعطامحمد نور تا عبدالله و آقای قانونی و صلاح الدین خان؛ حتی با وجود احترام زیاد و ارتباط نزدیکی که با استاد ربانی شهید داشت، گاه لب به نقد وی نیز می گشود اما همه این نقدها ضمن آنکه شجاعت میخواست، نقش اصلاحی داشته است.
مذاکرات نفسگیر
دور دوم مذاکرات صلح، با مباحث مهم و اساسی و سرنوشت ساز، آغاز خواهد شد. مسائل مهمی که در این دور محل مناقشه خواهند بود احتمالا عبارتند از نوعیت نظام، آتش بس، ملکی سازی یا خلع سلاح، حکومت موقت، تقسیم قدرت، قانون اساسی و حقوق شهروندی و...
در این دور، علم و تجربه و منطق و فن بیان و شجاعت و زیرکی و اتحاد درونی و مدیریت قوی، اشد نیاز خواهد بود. برخلاف دور قبلی گفتگوها که بیشترینه به وقت کشی توأم با بی نزاکتی های طالبان گذشت، این دور اما به نظر می رسد فشار بسیار زیادی بر هیئت های گفتگوکننده خواهد بود.
منصور نه از تهدید طالبان می لرزد و نه به خودشیفتگی های اشرف غنی تمکین می کند. دیدگاههایش را صراحتا بیان داشته و یقینا در همان راستا قدم برخواهد داشت.
تصویر منصور با خریطه ای بردست و کلاهی بر سر، اراده ای مستحکم و استوار را نمایش میدهد. این تصویر را بخاطر بسپارید! ساده و آراسته به میدان مبارزه و حق گیری می رود؛ هرکسی حقش! و منصور؛ اراده ای محکم برای حق خواهی است.
حسینی مدنی- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 135148
آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/article/135148/