لطفا مراقب ترامپ و طالبان باشید!

ترامپ آمد و ما باید منتظر تصمیم او بر حوزه افغانستان و طالبان باشیم. او با طالبان مذاکره می کند و از طریق فرایندی شامل مذاکره، تطمیع، تهدید و نهایتا فشار اقتصادی و استفاده ابزاری از عناصر ضدطالبان، با حاکمیت طالبان توافق می کند.
تنها تفاوت امریکای ترامپ با امریکای بایدن در این است که ترامپ، بدون محاسبه به طالبان نمی بخشد. هر دادنی، گرفتنی دارد و ترامپ، از طالبان امتیازات مهمی خواهد گرفت؛ امتیازاتی نه برای ما و مردم افغانستان؛ بلکه برای خودش و برای امریکایش.

 برای ترامپ گرفتن همین امتیازات، بسیار مهمتر از دموکراسی و حقوق بشر و آزادی در افغانستان است. ترامپ چه می خواهد؟ بازگشت و حضور اطلاعاتی-سیاسی در افغانستان و پس گرفتن بگرام و شورابک. هدفش ازین بازگشت چیست؟ چین، ایران، روسیه
 
خطراتی که امریکای ترامپ برای مردم افغانستان دارد:
ترامپ توافقنامه دوحه با طالبان را عملی می کند و طالبان را مؤظف می کند مواد و مفاد توافقنامه را اجرا کنند. طالبان در آنزمان چون در قدرت نبودند و تصور حکمروایی بر افغانستان را نمی کردند حاضر بودند باج های بزرگی به امریکای ترامپ بدهند. سخن واضح طالبان در آنزمان خطاب به امریکا این بود که هرآنچه اشرف غنی به شما می دهد ما حاضر هستیم به شما بدهیم. در این بین، حضور امریکا در سه نقطه شامل پایگاههای بگرام، شورابک و قندهار، مورد بحث و توافق بود. در آنزمان ایجاد یک حکومت مختلط متشکل از جمهوریت غنی و طالبان در دستور کار بود. توافقات فوق سری در مورد منطقه نیز با طالبان وجود داشت.

توافقات امریکای ترامپ با طالبان، زمینه‌ساز آزادی اسیران طالبان، خروج امریکا و سقوط افغانستان شد. ترامپ از عالیجناب گفته شدن توسط "عبدول" تا هنوز هم کیف می کند. اکنون نیز تفکر و گرایش ترامپ به سمت عبدول ها است و او یقینا بهتر از عبدول ها کسی پیدا نمیتواند که به او عالیجناب بگویند و منافع امریکای ترامپ را بهتر از اشرف غنی تأمین کنند. مشخص است که ترامپ با طالبان توافق خواهد کرد.

ترامپ یقینا طالبان را مجبور به برگزاری انتخابات نمی کند چون نه به نفع خودش است و نه به نفع طالبان. اگر طالبان، خواسته های ترامپ را بپذیرند، ترامپ کاری به حقوق بشر و آزادی های اجتماعی-سیاسی در کابل ندارد. ترامپ فقط نیاز به یک بمب تبلیغاتی دارد تا رابطه اش با طالبان را قباحت زدایی کند و آن، بازشدن مکاتب دخترانه و آزاد شدن تعلیم دختران در مکاتب و دانشگاهها است که هزینه ای به طالبان ندارد اما به بزرگترین مطالبه مردم افغانستان و نهادهای حقوق بشری تبدیل شده است.

ترامپ برای به رسمیت شناختن طالبان نیاز به یک شو تبلیغاتی دارد که با ورود تعدادی از عناصر غیرطالبانی به کابینه طالبان، می تواند انجام بشود. این مسئله، هیچ مشکلی به طالبان ندارد. مثلا بودن امثال معصوم استانکزی در کنار عباس استانکزی چه مشکلی به طالبان ایجاد می کند. مثلا آمدن خوشحال سعادت و سمیع سادات چه چالشی برای وزارت داخله طالبان ایجاد می کند؟ مثلا شامل شدن محمد اکبری در اتاق کابینه، چه هزینه ای به طالب دارد؟ حالا به این جمع، ده ها نفر دیگر را هم اضافه کنید؛ مارشال دوستم را هم بیاورید و در کنار ملا یعقوب بنشانید؛ چه می شود مثلا؟ همین مارشال دوستم مگر معاون اشرف غنی نبود؟ همین معاون مگر سه سال در ترکیه تبعید نشد؟ آیا طالبان از اشرف غنی کم‌زورتر و ناتوان تر هستند؟ خب همین ها بیایند و بنشینند تا ببینیم که در سیستم طالبانیِ قدرت؛ چند کیلو وزن دارند! معنای سخن اینست که حکومت همه شمول، تابع "سیستم و ساختار طالبانی" برای مردم و آینده افغانستان، کشنده و تباه کننده است.

ساختار طالبانیِ قدرت یعنی نه نهاد ریاست جمهوری و رئیس جمهور منتخب باشد، نه پارلمانِ انتخابی وجود داشته باشد، نه قوه قضائیه‌ی غیرطالبانی باشد، نه اردوی ملی و نهادهای امنیتی ملی وجود داشته باشد اما در عوض، کندک انتحاری طالبان، پنج‌هزار انتحاری فعال داشته باشد و بیش از دوصد هزار نیروی جنگی طالب در سراسر افغانستان، مسلح باشند که مثل مجاهدین سابق، دی دی آر نشوند. کامره های امنیتی در تمام شهرهای افغانستان زیر نظارت طالبان باشند، طالبان در تمام کوچه‌های شهر و روستاها، جاسوس ها داشته باشند، فضای کشور کاملا فضای امنیتی باشد؛ به کمترین شک و اتهام بیایند و ببرند و بندی کنند و قدرتی وجود نداشته باشد که نظارت کند و بپرسد.

سیستم طالبانی قدرت یعنی دهها هزار مدرسه دینی-جهادی دارای پنج میلیون طلبه با تفکرات سلفی و جهادی و ضد دموکراسی تربیت شوند و به ترکیب طالبان اضافه شوند. سیستم طالبانی یعنی دهها هزار مبلّغ مذهبی طالبانی در سراسر افغانستان و در تمام مساجد کشور مستقر شوند و هر روز تبلیغ کنند و تهدید کنند و گزارش بدهند. حالا به همه‌ی اینها حمایت رسمی امریکای ترامپ را نیز اضافه بفرمایید!

در همین شهر کابل، هزاران طالب مسلح خودسر وجود دارند که اگر از چیزی قهر شوند، بی درنگ می کُشند. ترامپ با این هزاران آدم خطرناک چه می کند؟ اصلا چه اهمیتی برای او دارد که در کابل و مزار و هرات و دایکندی چه بشود؟ مگر مرگ و زندگی کودکان و زنان غزه اهمیتی برای ترامپ داشته؟ هزاره ها و تاجیک ها مگر نازدانه و دُردانه‌ی ترامپ هستند که او نگران آنها بشود؟
 
ترس ما اینست که ترامپ در توافق با طالبان حتی جبهات ضد طالبانی همچون جبهه آزادی را از هم بپاشانَد. لذا ترامپ و طالبان ترامپیست برای آینده افغانستان خصوصا برای حوزه مقاومت ضد طالبانی، و برای حوزه زبان و فرهنگ فارسی و برای مردم شیعه افغانستان می توانند خطر بزرگی باشند.
 
خطراتی که طالبان ترامپیست برای ما دارند:
طالبان ترامپیست، از ترامپ برای تحکیم اقتدار درونی و منطقوی شان استفاده می کنند. برای امریکای ترامپ نهایتاً می شوند همانند عرب هایی که در اطراف غزه و فلسطین هستند؛ حکومت هایی در مقابل حماس و حزب الله، شیر هستند و در برابر اسرائیل و امریکا موش هستند. مردمِ تحتِ زعامت شان هم انگار مخنّث شده اند. مردمی از لحاظ اقتصادی مصرف‌گرا، از لحاظ مذهبی سلفی، از لحاظ اجتماعی به شدت تبارگرا، از لحاظ امنیتی به شدت وابسته به سلاح و سیستم استخباراتی امریکا. طالبان ترامپیست یقینا بیش ازین نمی‌شوند. مضاف براین، به شدت ضد شیعیان، ضد شیعه و ضد زبان و فرهنگ فارسی هم هستند.

طالبان ترامپیست احتمالا چند شاخصه مهم دارند: ظاهراً میانه‌رو هستند. مخالف فتاوای سختگیرانه ملا هبت الله هستند، مخالف بستن مکاتب دخترانه هستند، مخالف تعطیلی تلویزیون ها و طرفدار نشر تصاویرشان و حضور در شبکه های رسانه ای هستند، آنها امریکا را کافر و اشغالگر و نجس نمی دانند. رابطه با امریکا و غرب را نیز برای اسلام و مسلمین ضرور می دانند. استعمال عناصر انتحاری موجود در کندک استشهادی را علیه امریکا ناجایز اما علیه مخالفان خودشان و علیه مشرکین داخلی و روافض ایرانی مجاز می دانند.

در صورت توافق با امریکای ترامپ، تا او هست از بین نمی روند و حکومت شان دوامدار می مانَد. حکومت شان رسمیت می یابد و مخالفان حکومت شان، بعنوان گروههای تروریستی شناخته خواهند شد و مخالفان سیاسی آنها با عنوان برانداز، تحت تعقیب و مجازات قرار خواهند گرفت.

امریکای ترامپ، مادامی که طالبان تابع و حرف‌شنو باشند، دخالتی در نحوه برخورد طالبان با مردم، با زنان و با مسائل و قواعد فقهی آنها نخواهد کرد؛ همچنانکه امریکا دخالتی در قوانین فقهی وهابیت سعودی علیه زنان و مردان عربستان نمی کرد.

همه اینها منوط است به بازگشت حداقلی امریکا به افغانستان و استقرار در بگرام و شورابک و حضور استخباراتی در افغانستان همراه با پرداخت پول به طالبان. مطالبه طالبان نیز از امریکا بازگشت همراهِ به رسمیت شناختن حکومت طالبان و تأمین پول است.

طالبان ترامپیست در مقابل ترامپ چاره ای ندارند جز این که با یا بدون کمک امریکا هبت الله و حلقه افراطی او را حذف کنند و یا هبت الله زیرکی کند و از مقام خودش کناره گیری کند. در غیرآن، قطعا ترامپ با یک یا چند پرواز پهپادی، هبت الله و حلقات منتسب به او را حذف خواهد کرد. لذا نتیجه این می شود که قدرت در افغانستان به عناصر طالبانی مورد حمایت امریکا شامل سراج الدین حقانی، ملایعقوب، ملا وثیق، ملا برادر، ملا متقی و ملا استانکزی و... تحویل داده و مورد حمایت قاطع قرار خواهد گرفت. نهایتا احتمال ایجاد جنگ داخلی بین طالبان متصور است که آن هم با حمایت قاطع امریکا و پاکستان از حلقه حقانی و مخالفان ملا هبت الله، بزودی جمع و ختم خواهد شد.

ساده لوحان جبهه مقاومت ملی هرگز دل شان را خوش نکنند که قبلا با مایک والتز عکس یادگاری گرفته اند و چهارتا وزیر مخالف طالبان در کابینه ترامپ آمده اند. نهایت خوش‌شانسی جبهات ضد طالبانی اینست که ترامپ در مرحله دومِ فشار بر طالبان، از این جبهات مقاومتی استفاده ابزاری ببرد و در قبال این استفاده ابزاری، چند میلیون دالر پول بین اینها تقسیم کند.

لذا وضعیتِ پیش روی ما نسبت به دوره حکومت جو بایدن بسیار خطرناکتر برای مردم افغانستان خواهد بود. بهانه نگارش این متن و این خطابه به نخبگان و رهبران سیاسی افغانستان، آینده ترسناک حاکمیت طالبان ترامپیست بر کشور ما می باشد.

رهبران سیاسی و نخبگان جامعه ما باید متوجه باشند که اولاً حکومت فراگیر یا همه‌شمولِ مورد نظر امریکا هیچ گرهی از کار مردم و جامعه سیاسی افغانستان باز نمی کند. حتی اگر نام حکومت امارت اسلامی هم به نام دیگری تغییر کند بازهم اصل مشکل به جای خودش باقی می ماند.
     
حالا شما نخبگان جامعه و رهبران سیاسی افغانستان چه می کنید؟
منتظر می مانید تا کشورتان را و مردم تان را به دست ترامپ و طالبان بسپارید؟ منتظر می مانید که ترکیه و شیخ نشین ها و لندن و تهران با شما چه می کنند؟ اگر همین دو ماه که به آغاز حکومت ترامپ مانده؛ منتظر و نظاره گر و آرزومند بنشینید؛ شما انسانهای بی اثر و ترحم انگیز هستید. اما اگر به اندازه توان تان ولو در حد توان قلمی و زبانی؛ کاری بکنید و فراتر از آن، با ایجاد تجمعات در کشورها، تهیه و امضای طومارها، ایجاد تشکل وسیع ملی و حمایت از جبهات آزادیبخش ملی، ترامپ و طالبان را به حال خودشان رها نکنید؛ شما انسانهای مبارز، آزادیخواه، مسئولیت پذیر و ارزشمند هستید؛ ولو که نتیجه نگیرید؛ چراکه شما مسئول به فعالیت هستید اما مسئول به نتیجه نیستید. لطفا مراقب ترامپ و طالبان باشید و سکوت نکنید! نه عبدول قابل اعتماد است و نه عالیجناب؛ ائتلاف این دو، شرّ مطلق است.

حسینی مدنی- خبرگزاری جمهور