حمله به مستحکم ترین پشتوانه غنی

عطامحمد نور؛ والی بلخ و از بنیان‌گذاران ائتلاف نجات افغانستان گفت که هدف تشکیل این ائتلاف انجام اصلاحات در نظام است. او از شرکای بین‌المللی افغانستان خواست تا در مسائل سیاسی این کشور بی‌طرف باشند.
آقای نور تأکید کرد:"هدف ائتلاف نجات برای افغانستان سقوط نظام نیست، چون اعضای ائتلاف ستون‌های نظام‌ هستند و هدف آنها اصلاح آن است."
او یکبار دیگر از انحصار قدرت در ارگ انتقاد کرد و گفت:"کشور توسط سه چهار نفر مشخص قبضه شده است و نه تقسیم کار وجود دارد و نه مشارکت سیاسی و نه برنامه‌‌ای برای خدمت به مردم".
آقای نور هشدار داد که اگر نظام اصلاح نشود و استبداد ادامه یابد، دست به هر وسیله‌ای خواهند زد.
او از حامیان بین‌المللی افغانستان خواست تا در شیوه کاری خود تجدید نظر کنند و با این ائتلاف سیاسی مذاکره کنند.
آقای نور گفت شرکای بین‌المللی افغانستان باید از حد مشاوره تجاوز نکنند و علیه ائتلاف سیاسی فعالیت نکنند؛ زیرا این ائتلاف "برخاسته از عمق جامعه این کشور است".

عطامحمد نور، با صراحتی تفسیرناپذیر و بدون تردید و تزلزل و درنگ، مهمترین و اصلی ترین پشتوانه و پایگاه سیاسی اشرف غنی و تیم او را نشانه گرفت.

او قدرت های خارجی را از دخالت در امور سیاسی افغانستان و حمایت از یک دولت فاسد و سرکوبگر برحذر داشت و به آنها گوشزد کرد که ائتلاف نجات، برای اصلاح نظام آمده است و از عمق جامعه و مردم برخاسته و اگر به این هدف نرسد و استبداد همچنان ادامه پیدا کند، به هر وسیله ای برای تحقق این مهم، متوسل خواهد شد.

تردیدی وجود ندارد که مواضع آقای نور، پاسخی صریح و بی پرده به امریکا و اتحادیه اروپا است که در تقاطع بحران و بن بست سیاسی افغانستان، به کمک اشرف غنی آمده اند و با حمایت های صریح از او و حکومت فاسدی که او رهبری آن را بر عهده دارد، انحصارطلبی، تبعیض، حذف و سرکوب نیروهای فعال و منتقد سیاسی از جانب دستگاه های منسوب به ارگ را توجیه می کنند.

هشدار آقای نور اما این مهم را به امریکا و اتحادیه اروپا یادآور شد که هزینه و پیامد استمرار حمایت از استبداد و دیکتاتوری، مواجهه ای خطرناک با مردم افغانستان خواهد بود؛ مردمی که دیگر قادر نیستند استبداد و سرکوب حکومت غنی را تحمل کنند و حتی اگر قادر به این کار هم باشند، دیگر حاضر به انجام آن نخواهند بود.

مردم از طریق ائتلاف های پرقدرت سیاسی آمده اند تا با توسل به حقوقی که نص صریح قانون اساسی به آنها داده است، حق خود را از کام یک حکومت خودکامه، به شدت قومی شده و انحصارطلب بیرون بکشند و اجازه ندهند تا یک عنصر تمامیت خواه که مشروعیت و قدرت خود را مرهون حمایت های پیدا و پنهان سفارتخانه های خارجی است و در پشت خاکریزهای کاذب قدرت های بیگانه، پناه گرفته و با خیره سری، استبداد رأی و سرکوب بی رحمانه جنبش های تغییرطلب و عدالتخواه، به استمرار و بقای حکومتی فاسد، غیر مسؤول و دروغگو ادامه می دهد، بر سرنوشت آنها حاکم شود.

هشدارهای صریح و بی پرده و غیر قابل تفسیر و تأویل عطامحمد نور به عنوان یکی از اضلاع قدرتمند و پرنفوذ ائتلاف نجات افغانستان به حامیان خارجی اشرف غنی، نشانگر آن است که ائتلاف نجات از مواجهه با کانون اصلی بحران یعنی پشتوانه های خارجی اشرف غنی و سه چهار نفری که نظام و سرنوشت سیاسی افغانستان را قبضه کرده و به گروگان گرفته اند، هراسی ندارد و این به معنای آن است که بحران سیاسی کشور، به دلیل خودمحوری های غیر مسؤولانه حکومت غنی، وارد روزهای اوج خود می شود و به مرحله ای حساس و سرنوشت ساز می رسد.

رهبران ائتلاف نجات به درستی، به سراغ منبع اصلی قدرت غنی رفته اند؛ زیرا رییس جمهوری که قدرت خود را مرهون مهندسی سیاسی یک عنصر خارجی است و از هیچ ریشه و جایگاهی در میان مردم برخوردار نیست، جز این، پشتوانه و پناهگاهی ندارد و اگر رهبران ائتلاف نجات، به کمک مردم و با قدرتی که از مردم می گیرند، بتوانند این مستحکم ترین پایگاه و پشتوانه غنی را درهم بشکنند و قدرت های خارجی هم با درک شرایط حساس و شکننده جاری، به دلیل منافع و اهداف بلندمدت خود، استمرار حمایت از غنی را خط سرخ خود تعیین نکنند و از دخالت های سلطه گرانه و غیر مشروع در امور سیاسی داخلی افغانستان، احتراز کنند، می توان انتظار داشت که بحران به سرعت و البته به زیان غنی و تیم او، فروکش کند و مسیر تازه ای در برابر آینده سیاسی افغانستان، گشوده شود؛ اما اگر سفارتخانه های خارجی و نمایندگی های دیپلماتیک قدرت های غربی، همچنان به حمایت بی چون و چرای خود از غنی و دولت او ادامه دهند، بحران سیاسی، وارد مرحله خطرناکی خواهد شد و بروز رویارویی های شدیدتر، اجتناب ناپذیر خواهد بود؛ شرایطی که بعید به نظر می رسد غنی و حامیانش قادر به مهار و مدیریت آن باشند.

نرگس اعتماد- خبرگزاری جمهور