سلسله‌دار نسل مردان اسطوره‌ای

هنوز برای کسانی که به تازگی از سواحل عیش و عشرت غرب به جغرافیای خاک و خون افغانستان بازگشته و به کمک نیروهای بیگانه یکشبه به بالاترین مدارج قدرت، جلوس کرده و در تبانی با مافیای جهانی فساد و موادمخدر و اقتصاد جنگی، در زمانی کوتاه به ثروت هایی عظیم و افسانه ای دست یافته اند، زبان و ادبیات گزنده یک جهادی سابق، بسیار نامأنوس و غیرقابل هضم و سنگین به نظر می رسد. از دید آنها عطامحمد نور، فردی فراتر از یک والی معمولی و در صدد توسعه امپراتوری خود در سراسر شمال است.

زبان و ادبیات گزنده، عریان و برهنه استاد عطا که هنوز همانند دوران انقلاب و حماسه، سخن می کند، برای تکنوکراتهای بازگشته از غرب، غیرقابل تحمل است. وقتی او از لزوم اصلاح و تغییر سخن می کند و تهدید به سقوط نظام می نماید، شاید بسیاری اینجا در کابل، تصور می کنند که با یک والی خودرأی و غیر مسؤول، مواجه اند که یک تنه تمام قواعد سلسله مراتب اداری را درهم می شکند و بسان رییس یک دولت موازی یا رقیب، موضع میگیرد.

اما کسانی که او را از نزدیک می شناسند، می دانند که استاد عطا با کسی تعارف ندارد. او که به خوبی با فراز و فرودهای سیاست آشناست و در گذر سال ها، به خوبی در این کوره، پیر و پخته و آبدیده شده، پیش از آنکه اهل حرف باشد، مرد عمل است؛ شاید به دلیل همین شاخصه کم نظیر است که بسیاری از پیران سالخورده نسل طلایی مردان اسطوره که هنوز به رغم تجربه دوران سراسر ناامیدی و سرخوردگی کنونی‌، همچنان با رویای گذشته ای نوستالژیک و خاطره انگیز زندگی می کنند یا جوانان مشحون از حس سرشار و خروشان حماسه و انقلاب و تغییر، به استاد عطا به عنوان سلسله دار بی تکرار نسل مردان اسطوره ای نگاه می کنند و به او امیدها دارند.

از ویژگی های منحصر به فرد استاد عطا، آشنایی بی بدیل او با قواعد بازی است. او می داند که در کجا، چگونه موضع بگیرد تا بهترین و مطلوب ترین نتیجه را به دست آورد. با دشمنانش، به گونه ای رو به رو می شود که هرگز هیچ هراس و تزلزل و تردیدی در پایداری و ایستادگی اش، به چشم نمی خورد. در برابر رقبا و حریفان سیاسی اش، با حفظ قدرت و هیمنه و ابهت شایسته یک رهبر مقتدر و با پشتوانه، گزینه های مختلفی را در میان می گذارد: از مذاکره و تعامل سیاسی سازنده در شرایطی کاملا برابر و عادلانه تا مواجهه ای سخت و سازش ناپذیر و مبتنی بر بازدارندگی و کنترل و غلبه نهایی.

اگر با کسی عهد دوستی و همکاری بست، تا پایان می ایستد و از همه توانش مایه می گذارد تا رسم وفاداری را پاس داشته باشد؛ کاری که با از خودگذری و ایثاری غیر قابل انکارش، در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۳ با داکتر عبدالله کرد.

با آنکه از افشاگری روزنامه آلمانی اشپیگل در خصوص وجود نامش در لیست ترور ناتو و یا نگاه همراه با سوء نیت غرب به سوابق کارنامه جهادی و انقلابی اش و یا انگ های مکرر وابستگی به ایران یا نقض حقوق بشر و دست داشتن در فساد و... کاملا آگاه است؛ اما همچنان با نیروهای خارجی، روابطی معقول و حساب شده و قابل کنترل و مدیریت را سازمان داده است و این کاری نیست که از یک سیاستمرد فاقد تدبیر و محاسبه و دوراندیشی و آینده نگری راهبردی، ساخته باشد.

لذا والی بلخ، از فراز و فرود مسیر دشوار و پیچیده سیاست آگاه است و به خوبی با قواعد بازی، آشنایی دارد.

برتر و مهمتر و ستودنی تر از همه اینها وفاداری غیر قابل تردید و مستحکم و استوار او به منافع ملی است که از عشقی سوزان و پایان ناپذیر به مام میهن، سرچشمه می گیرد؛ موضوعی که در تصامیم و موضع گیری های بحث برانگیز و اغلب گزنده و تکان دهنده اش نسبت به رویدادهای سیاسی کشور، بازتاب ملموسی دارد و نشان می دهد که او هنوز خود را یک فرمانده آماده مبارزه برای آزادی و سربلندی و استقلال و امنیت و حاکمیت و تمامیت ارضی و وحدت ملی افغانستان می داند و هر زمانی که لازم باشد، آماده بازگشت به سنگرهای گرم مبارزه در راه وطن است.

حضور مستقیم اش در خطوط مقدم نبرد با تروریزم در کنار موضعگیری های صریح و هشدارآمیز او نسبت به توطئه های پیدا و پنهان عناصر خیانت پیشه مسلط بر سرنوشت سیاسی افغانستان، گواهی روشن و غیر قابل انکار از این شاخصه بی بدیل و قابل ستایش این سلسله دار نسل مردان اسطوره ای است.

همین ویژگی هاست که از او چهره ای شاخص، بی تکرار و غیر قابل جایگزین ساخته است؛ چهره‌ای که وجود و حضورش، مایه مسرت و امید و رجاء دوستان، موجب حسرت و حسد و ناامیدی حریفان و باعث خوف و هراس و وحشت دشمنان است.

فاطمه موسوی- خبرگزاری جمهور