سید شرف الدین عبدالرحمان معروف به بلبل شاه از جمله صوفیان بزرگ شبه‌قاره است که مزار وی در کشمیر قرار دارد.وی برای اولین بار فرهنگ اخوت و برابری انسانی را در کشمیر معرفی کرد و از بنیانگذاران تقریب مذاهب در این منطقه در سال 1320 میلادی بود. مورخان بر این باورند که فرهنگ کشمیری که به آن «کشمیریت» می گویند از همین فلسفه شکل گرفته است. در این فرهنگ، پیروان هر مذهب به مذاهب دیگر احترام می‌گذارند و این در واقع یک نوع فلسفه برادری و اخوت بین مردم بدون در نظر گرفتن مذهب آنان است. به گفته تاریخ‌نگاران، بلبل شاه که اهل ترکستان بود، پس کسب معارف اسلامی در بغداد و ترکستان برای تبلیغ دین اسلام عازم کشمیر شد و توانست مردم این منطقه را که در آن زمان بودا و هندو بودند به دین مبین اسلام مشرف کند. تبلیغات وی آنقدر موثر بود که موجب مسلمان شدن «رنچن شاه» پادشاه آن زمان شد و وی برای خود لقب «سلطان صدرالدین» را برگزید.