سرور دانش: طالبان آمدنی باشند، مثل آدم بیایند نه با جنگ و خشونت!

سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری کشور می‌گوید که طالبان آمدنی باشند، حکومت هم از آمدن آنان استقبال می‌کند، اما مثل آدم بیایند نه با جنگ و نه با زور و خشونت و نه به فرمان بیگانگان و نه با روایت جهاد و فتح سرزمین.

به گزارش خبرگزاری جمهور؛ آقای دانش در یادداشتی زیر عنوان " مردم افغانستان تسلیم زور نمی‌شوند"  گفته که  امروز گروه طالبان در سخن شعار صلح می‌دهد اما در عمل از فتوحات و اعمال زور سخن می‌گوید.

وی تاکید کرده است که کسانی هم در این میان از روی نادانی و یا از عقده و کین، طالبان را تبرئه و تطهیر می‌کنند و به تضعیف روحیه مردم پردازند و یا می‌گویند که طالبان به هر صورت آمدنی است نباید مردم ایستادگی کنند.

معاون دوم ریاست جمهوری این گونه سخنان و توجیهات را سخیف خوانده و گفته که عده‌ای همه آرمان‌های شهدای بزرگ این سرزمین و آرزوهای عدالت طلبانه مردم را به کناری گذاشته، سخن از تسلیم و سازش می‌گویند!

متن کامل یاداشت سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری که زیر عنوان " مردم افغانستان تسلیم نمی‌شوند" در صفحه رسمی فیسبوک وی نشر شده است:

مردم افغانستان تسلیم زور نمی شوند

تاریخ مبارزات مردم افغانستان به اثبات رسانده که این مردم هرگز تسلیم زور نمی شوند. امروز گروه طالبان در سخن شعار صلح می دهد اما در عمل از فتوحات و اعمال زور سخن می گوید. کسانی هم در این میان از روی نادانی و یا از عقده و کین، طالبان را تبرئه و تطهیر می کنند و به تضعیف روحیه مردم پردازند و یا می گویند که طالبان به هر صورت آمدنی است نباید مردم ایستادگی کنند! این چه سخن سخیفی است که عده ای همه آرمان های شهدای بزرگ این سرزمین و آرزوهای عدالت طلبانه مردم را به کناری گذاشته، سخن از تسلیم و سازش می گویند!

شهید وحدت ملی استاد مزاری بزرگ چرا در مقابل بی عدالتی و انحصار مقاومت کرد؟ چرا از عدالت و مشارکت سخن گفت؟ چرا توسط همین گروه خونخوار به شهادت رسید؟ قهرمان ملی شهید احمدشاه مسعود چرا می گفت اگر حتی به اندازه کلاهم از خاک افغانستان در اختیار داشته باشم در مقابل مزدوران بیگانه مبارزه می کنم؟ چرا برخی تا دیروز از مقاومت دهه هفتاد با افتخار یاد می کردند و طالبان را تروریست و مزدور بیگانه می خواندند اما امروز بر آن مقاومت ها خط بطلان می کشند و مردم را به تسلیم دعوت می کنند؟ آیا مقاومت دیروز ما به خاطر حضور آمریکا یا روسیه یا کدام قدرت دیگر در افغانستان بود یا به خاطر دفاع از استقلال و حاکمیت ملی و ارزش های ملی و اسلامی و حقوق و آزادی های مردم؟ آیا ما عدالت و آزادی و کرامت انسانی را به خاطر حضور نیروهای خارجی می خواستیم یا خود به آن باور داشتیم و داریم؟

امروز مردم افغانستان که از آگاهی و خودآگاهی کافی برخوردار هستند و سال ها است که برای آزادی و برابری و عدالت و جمهوریت و حقوق برابر شهروندی خود مبارزه کرده اند و خون داده اند چگونه می توانند این اندیشه سخیف ضعف و ذلت را بپذیرند؟ امروز نیروهای دفاعی و امنیتی در سرتاسر کشور می رزمند و مردم هم با روحیه عالی از آنان حمایت می کنند و آماده مقاومت و هر نوع فداکاری هستند.

امروز مردم از 9 ولایت شمال و شمال شرق گرفته تا غرب و جنوب و تا مناطقی در عمق هزاره جات همچون بامیان و دره صوف و بلخاب و لعل و سرجنگل و دایکندی و جاغوری و ناهور و سایر ولسوالی ها در مقابل طالبان بپا خاسته اند. این که مردم از هر منطقه ای که در تصرف طالبان قرار می گیرد، فوج فوج و گروه گروه، مجبور به کوچ می شوند و هزاران خانواده با زنان و اطفال خود به مناطق دیگر می گریزند آیا به جهت استقبال و رضایت از طالبان است یا فرار از ظلم و استبداد و آدم کشی و ترس از غارتگری و ویرانگری آنان؟

طالبان آمدنی باشند ما هم از آمدن آنان استقبال می کنیم اما مثل آدم بیایند نه با جنگ و نه با زور و خشونت و نه به فرمان بیگانگان و نه با روایت جهاد و فتح سرزمین! گروه طالبان از استراتژی نظامی دست برداشته و راه حل مسالمت آمیز سیاسی و چارچوب صلح را به عنوان یک استراتژی قبول کنند و اصول عدالت و انصاف را بپذیرند، حقوق اساسی شهروندان و اراده مردم را احترام بگذارند و بیایند در انتخابات آزاد اشتراک کنند و رهبر طالبان ملا هیبت الله آرای اکثریت مردم را از خود کند، ما همگی با کمال میل و رغبت با او بیعت و از او اطاعت می کنیم. چون بیعت واقعی همان انتخابات عمومی است که با رضایت مردم انجام می شود و از آن عامه مسلمین است، نه این که کسی در یک کشور خارجی و در میان یک گروه کوچک و محدود، خود را امیرالمؤمنین بنامد و بعد توقع داشته باشد که همگی از راه زور تسلیم او شوند و با او بیعت کنند! ملاک و معیار شرعی و حقوقی چنین بیعتی چیست؟ مگر ملا هیبت الله چه امتیاز دارد نسبت به هر یک از رهبران سیاسی احزاب دیگر که دیگران ملزم به بیعت با او باشند؟

ما باید بدانیم که صلح غیر از تسلیم شدن است. برداشت برخی ها از صلح همان تسلیم شدن و بیعت کردن است. ما و همه مردم آزاده افغانستان در مقابل هر نوع زورگویی و انحصارطلبی و بی عدالتی مبارزه می کنیم مگر این که همگی معیارهای صلح عادلانه و پایدار و راه حل سیاسی و مشارکت عادلانه و فراگیر و حقوق اساسی شهروندان را بپذیرند که در آن صورت وظیفه همه ما است که با همه وجود باید از آن استقبال کنیم.
درود به روان شهدای نیروهای دفاعی و امنیتی و خیزش های مردمی
سلام بر مردم آزاده و باعزت و عدالتخواه افغانستان

خبرگزاری جمهور- کابل