علمای اهل سنت، در این مقطع حساس و تاریخی باید به ندای مبارزه با تکفیر و ترور وهابی، لبیک بگویند، در غیر آن، اگر مرعوب تروریست های تکفیری وهابی شوند، تاوانی سنگین تر و خونین تری باید بپردازند.

مولوی عبدالبصیر حقانی، رییس شورای علمای کابل توسط افراد مسلح ناشناس، حوالی ساعت 2:00 بعد از ظهر روز شنبه در ساحه چهلستون در مربوطات حوزه هفتم امنیتی شهر کابل ترور شد.

مهاجمان بلافاصله از محل فرار کرده اند؛ ولی پولیس یک فرد مظنون را بازداشت کرده است.

تا حالا هیچ گروهی مسولیت این تیراندازی را برعهده نگرفته است.

مولوی عبدالبصیر حقانی یکی از مخالفان سرسخت افراط‌گرایی بود و بارها حملات تروریستی را محکوم کرده بود.

آقای حقانی چهارشنبه هفته گذشته در واکنش به حمله انتحاری به نشست علمای دینی در هوتل اورانوس که ۵۴ کشته و بیش از ۹۰ زخمی برجای گذاشت، گفته بود که تروریست‌ها پیامی جز وحشت و دهشت و ایجاد نفاق ندارند.

وی گفته بود که امروز هیچ قشر جامعه افغانستان از دست تروریست‌ها و دشمنان کشور در امان نیستند حتی اگر هم در خانه خدا باشید؛ این دشمن، دشمن دین و وحدت ملی است که به هیچ ارزشی باورمند نمی‌باشد.
 
بی تردید، عامل اصلی ترور مولوی عبدالبصیر حقانی، دیدگاه های وحدت طلبانه و تفرقه ستیزانه او بود؛ دیدگاه هایی که اصول و رؤوس اساسی تفکر تکفیری وهابیت را نشانه می رود و خواسته یا ناخواسته، صاحبان این نوع افکار و ایده ها را در تقابل با جریان های تکفیری قرار می دهد.
 
مولوی حقانی هم تاوان باورهای اصیل اش را پرداخت؛ باورهایی که نیاز امروز جامعه مسلمان افغانستان است و به همین دلیل، به صورت آشکار، از سوی تروریست های تکفیری و حامیان آنها سرکوب و تضعیف می شود.
 
ترور مولوی حقانی و ده ها تن دیگر از همفکران او در نشست بزرگداشت از میلادالنبی(ص) زنگ خطر را برای اهل سنت حنفی افغانستان به صدا درآورده است.
 
تروریست های تکفیری و وهابیت منحط؛ مذهبی که برساخته استعمار برای تحمیل هژمونی خود بر مسلمانان است، آشکارا علیه بزرگترین مذهب اسلامی، اعلام جنگ داده است.
 
در این میان، علمای اهل سنت حنفی، چه بخواهند و چه نخواهند، در صف مقدم این نبرد قرار دارند و اگر واقعا دل در گرو وحدت اسلامی و حفظ اسلام دارند، باید در این مسیر بجنگند، مبارزه کنند و با مایه گذاشتن از خون و جان خود، درخت دیرسال وحدت شیعه و سنی در افغانستان را همچنان بارور و شاداب و پرطراوت نگه دارند.
 
هرگز مأموریت آسانی نیست؛ اما در برابر یک جنگ یکجانبه، گزیر و گریزی جز وارد شدن به این نبرد دشوار نیست.
 
علمای اهل سنت، در این مقطع حساس و تاریخی باید به ندای مبارزه با تکفیر و ترور وهابی، لبیک بگویند و جانفشانی کنند، در غیر آن، اگر مرعوب تروریست های تکفیری وهابی شوند و از خطرکردن، حذر کنند، تاوانی سنگین تر و خونین تر از آنچه تاکنون پرداخته اند را باید بپردازند.
 
جنگ با وهابیت، هرگز جنگ میان دو فرقه اسلامی نیست. علمای اهل سنت حنفی نباید فریب شبهه پراکنی های انحرافی کانون های وهابی و رسانه های اغواگر غربی حامی آنها را بخورند. جنگ با وهابیت، جنگ با مزدوران استعمار و فرقه های باطل برساخته قدرت های استعماری برای زدودن ریشه دین و تضعیف اسلام اصیل است.
 
در پی ترور مولوی حقانی، یکی از رسانه های کشور، گزارش داد که با ۵۰ عالم سرشناس حنفی، تماس گرفته؛ اما هیچیک، حاضر به صحبت کردن در این باره نشده است. شاید به این دلیل که مولوی حقانی هم تاوان سنگین موضع گیری اش درباره حمله تروریستی بر نشست علمای حنفی در هوتل اورانوس را پرداخت؛ بنابراین، اگر آنها هم موضع بگیرند، به سرنوشت مشابهی دچار خواهند شد؛ اما این، هرگز راه حل خوبی نیست. اکنون زمان عقب نشینی و سکوت نیست. وهابیت، رسما علیه احناف، اعلام جنگ کرده و عقب نشینی و سکوت، این جریان تکفیری و تروریستی را در پیشبرد اهداف استعماری خود، تشجیع و تشویق خواهد کرد.
 
رعب و ترس از تروریزم وهابی نیز درست به اندازه اسارت در دام شبهه پراکنی دروغین حامیان آنها درباره اسلامی بودن وهابیت و تکفیری گری در حال رشد و شیوع، برای اهل سنت و سایر فرقه های برحق اسلامی، خطرناک و ویرانگر است.
 
اگر علمای اهل سنت حنفی که در خط مقدم نبرد یکجانبه جاری وهابیت علیه احناف قرار دارند، مرعوب این موج شوند، بی تردید، میدان را به نفع وهابی گری تکفیری و حامیان استعمارگر آنها که دشمنان صریح اسلام هستند، خالی کرده اند و در آن صورت، باید هر روز شاهد حذف هدفمند چهره های شاخصی مانند مولوی عبدالبصیر حقانی و سایر همفکران او در نشست بزرگداشت از میلادالنبی(ص) بود.
 
محمدرضا امینی - جمهور