سالنگ؛ از تونل مرگ تا گورستان قربانیان

در حالی‌ که سه روز از آتش‌سوزی مرگبار در تونل اصلی بزرگراه سالنگ در شمال کشور می‌گذرد، رقم دقیقی از قربانیان این رویداد همچنان مشخص نیست.
 
بر اساس آمار رسمی طالبان در این آتش‌سوزی ۳۱ نفر جان باخته و و۳۷ نفر دیگر زخمی شده‌اند؛ اما رسانه‌ها شمار قربانیان این آتش‌سوزی را به مراتب بیشتر از این آمار گزارش داده‌اند.
 
وزارت دفاع طالبان از سفر فصیح‌الدین فطرت؛ رئیس ستاد ارتش طالبان به محل حادثه خبر داده است.
 
او در این ویدیو توضیح می‌دهد که عملیات پاکسازی هنوزهم در جریان است و پس از پاک‌کاری، این بزرگراه بازگشایی خواهد شد.
 
مردم از کم‌کاری، عدم رسیدگی به موقع و پنهانکاری درباره آمار این فاجعه از سوی مسئولان طالبان به شدت انتقاد کرده‌اند.
 
تونل سالنگ شنبه شب ۲۶ قوس و در پی آتش گرفتن یک تانکر تیل مسدود شد.
 
به گفته حمیدالله مصباح؛ سخنگوی وزارت فواید عامه طالبان در این آتش‌سوزی دست‌کم ۳۰ موتر نیز طعمه آتش شده است.
 
اخباری که از سوی مقام های طالبان درباره عمق و ابعاد و میزان تلفات این فاجعه مخابره می شود به شدت تناقض آمیز و بسیار گمراه کننده است. این تنها به دلیل فقدان دانش حرفه ای مقام های طالبان در مدیریت ارتباطات رسانه ای دستگاه های مختلف خود نیست؛ بلکه در ضمن آن، نشانگر دروغگویی، فرافکنی، پنهانکاری و رفتار ریاکارانه آنها برای فیلتر کردن اخبار و اطلاعات، جلوگیری از بازتاب واقعیت و ممانعت از دسترسی سریع و صریح مردم به حقیقت است.
 
طالبان نمی خواهند افکار عمومی بداند که در نتیجه این رویداد فاجعه بار دقیقا چند نفر جان باخته و چه میزان خسارت مالی بر مردم وارد شده و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی این رویداد برای مردمی که در آستانه زمستان به شدت نیازمند باز بودن این مسیر راهبردی و استراتژيک هستند، چیست.
 
طالبان همان گونه که پیش از این، در پی وقوع هر رویداد غم انگیز امنیتی و... تلاش کرده اند از دسترسی رسانه ها و خبرنگاران به محل رویداد، جلوگیری کنند و آمار و اطلاعات آن را به طور فیلترشده و بسیار محدود در اختیار رسانه ها و افکار عمومی، قرار داده اند در زمینه رویداد سالنگ نیز رفتاری مشابه در پیش گرفته اند و این نشان می دهد که آنها بی اعتنا به عمق و گستره این فاجعه عظیم، تنها می خواهند از افغانستان تحت سلطه شان، تصویر کشوری امن و آرام و بدون مشکل را به نمایش بگذارند.
 
این در حالی است که در نتیجه فاجعه اخیر، تونل سالنگ که یک شاهراه حیاتی برای تامین نیازمندان میلیون شهروند ساکن کابل و ولایت های شمال کشور است، عملا تبدیل به تونل مرگ شده و با اجرای سیاست مبتنی بر سانسور و سرکوب سنگین طالبان، این تونل مرگ در عین حال به مدفن بزرگ قربانیان این فاجعه نیز بدل گشته است.
 
از جانب دیگر، هیچکس به درستی نمی داند که اصل فاجعه چگونه رقم خورده، چرا تانکر نفت در داخل تونل منفجر شده، عوامل احتمالی این رویداد چه کسانی هستند، آیا توطئه ای در کار بوده تا ارتباط کابل با شمال کشور در آستانه زمستان، قطع شود و میلیون ها نفر از این رهگذر، تحت فشار فزاینده ناشی از فقر و سرما قرار بگیرند؟
 
یک دولت مسئول باید به همه این ابهامات، بدون ترس و هراس و سانسور، پاسخ دهد و در برابر پرسش های بزرگ افکار عمومی و مردم افغانستان به ویژه قربانیان مظلوم این فاجعه تکان دهنده، احساس مسئولیت کرده و شفاف سازی کند.
 
با اینهمه، تنها واکنش طالبان به این رویداد فاجعه آمیز تاکنون، مخابره اخبار ضد و نقیض و عمدتا گمراه کننده و غیرواقعی و نیز اعمال شدیدترین رژيم بازدارنده برای عدم دسترسی خبرنگاران و مردم به محل رویداد بوده است تا کسی نداند در آنجا چه رخ داده، چه می گذرد و دامنه تلفات، خسارات و پیامدهای جانبی آن تا کجا گسترش می یابد.
 
سفر مقام های وزارت دفاع طالبان به منطقه نیز بخشی دیگر از عملیات روانی طالبان برای انحراف افکار عمومی و پوشاندن ضعف های غیرقابل کتمان دولت ناکارآمد خودشان است.
 
این نمونه ای دیگر از دولت داری فاجعه طالبان است که در آن، ده ها انسان در یک روز عادی در یک مسیر معمولی، تبدیل به خاکستر شده اند؛ اما تمام همت دولت مسلط، پنهان کردن آمار و جلوگیری از افشای حقیقت است.
 
نرگس اعتماد - جمهور