سیگار یا اداره بازرس امریکا در امور بازسازی افغانستان با نشر گزارش تازه‌ای گفته: پروژه امریکا برای توسعه معادن افغانستان شکست خورد. سیگار می‌گوید که کرزی و غنی در استخراج غیرقانونی معادن نقش داشتند.
بربنیاد این گزارش، امریکا امیدوار بود که حکومت‌های پیشین با استخراج معادن بتوانند وابستگی دولت افغانستان به کمک‌های خارجی را کاهش دهند؛ اما کرزی و غنی به علت «فساد و استخراج غیرقانونی معادن» و همچنین «نبود زیرساخت‌های استخراج» نتوانستند به این هدف دست یابند.
سیگار گفته: امریکا از سال ۱۳۸۲ بیش از ۹۶۲ میلیون دالر برای جلب سرمایه‌گذاری در بخش معادن افغانستان مصرف کرده بود؛ اما پس از ۱۷ سال تلاش و سرمایه‌گذاری نتوانست چالش‌های فراوان در برابر توسعه معادن افغانستان را حل کند و دستاوردهای آن در این بخش ناچیز و بی‌دوام بود.
به گفته سیگار، حکومت پیشین و متحدان غربی آن برای توسعه معادن باید سرمایه‌گذاری برای شرکت‌های خارجی را «جذاب» می‌ساختند؛ اما «ناامنی» اجازه سرمایه‌گذاری در بخش معادن را نمی‌داد.
این گزارش یکی دیگر از ابعاد فساد لجام گسیخته و گسترده عناصر دست نشانده امریکا را نشان می دهد و تاکید می کند که این تنها خیانت، فقدان صداقت و بی تعهدی امریکا در قبال افغانستان نبود که جلو رشد و پیشرفت و توسعه اقتصادی کشور را در دو دهه گذشته گرفت؛ بلکه فساد نهادی شده فاشیست های دست نشانده واشنگتن از کرزی تا احمدزی نیز یک مانع بزرگ و عمده در مسیر تحقق این هدف بود.
کرزی که همواره ادعا می کرد که دولت او عامل «فساد کوچک» است و امریکا، هم پیمانان و همکاران محلی آنها عوامل «فساد بزرگ» می باشند، خودش سردسته مفسدان و مافیا بود. برادرش یک تاجر بزرگ مواد مخدر بود که در قندهار، یک امپراتوری عظیم تشکیل داده بود که مستقل عمل می کرد و به هیچ مرجعی پاسخگو نبود. دیگر برادران نیز هرکدام به سهم خود یکی از شاخه های مافیا را رهبری می کردند و بربنیاد گزارش تازه سیگار، استخراج غیرقانونی معادن نیز در کنار تجارت مواد مخدر و سلاح و زد و بندهای پیدا و پنهان با تروریزم و قاچاق آثار باستانی و تاراج ثروت های ملی و دستبرد به کمک های هنگفت خارجی و... نقش و سهم داشتند.
اینها چیزی نیست که کرزی به سادگی ادعا کند که از آن بی خبر بوده و یا توانایی مقابله با آن را نداشته است؛ بلکه او خود رهبر و سرشاخه مافیا بود، شبکه عظیم و قدرتمند فساد را رهبری می کرد و در پروژه های فسادآلود و سودآوری مانند استخراج غیرقانونی معادن، تجارت سیاه مواد مخدر و... سهم داشت و ذینفع بود.
خیانت بزرگ دیگر کرزی این بود که با پایان دوره زمامداری مفسدانه اش، قدرت را در یک بازی فسادآمیز و غیردموکراتیک به متحد قومی اش اشرف غنی احمدزی منتقل کرد؛ چیزی که خودش هم به آن اذعان و اعتراف کرده است!
اشرف غنی احمدزی نیز مسیر کرزی در اختلاس و فساد و رهبری شبکه های مافیایی و استخراج غیرقانونی معادن را در ابعاد گسترده ادامه داد و آن را به شرم آورترین شیوه ممکن به سرانجام رساند. او حتی بدتر از کرزی در این زمینه هیچ تلاشی برای راضی کردن رهبران فاسد قومی هم به خرج نداد؛ بلکه آنها را یکی از پس دیگری بدنام کرد و از دامن قدرت راند تا خود و متحدان قبیله ای اش به تنهایی و با فراغ بال، ثروت های ملی را به تاراج ببرند، منابع عظیم مالی را بدزدند، خزانه بیت المال را خالی کنند، بودجه ملی در قالب پول نقد و طلا از طریق مسیرهای وی آی پی فرودگاه کابل و مرزهای زمینی به ازبکستان و دبی منتقل کنند، از پول های ملت در امریکا و ترکیه و دبی و... خانه های لوکس بخرند و در پروژه های عظیم و سودآوری مانند تولید و تجارت مواد مخدر، استخراج معادن، تروریزم و حمایت از گروه های تبهکار نیز سهیم و شریک شوند.
در این میان، اگرچه سیگار تلاش کرده است تا دولت امریکا را از دست داشتن در این پروژه های فسادآلود کرزی و احمدزی و اطرافیان آنها تبرئه کند و بار اصلی تقصیر را بر دوش مهره های مزدور و دست نشانده واشنگتن در کابل بگذارد؛ اما واقعیت این است که امریکا بهتر از هر مرجع دیگری از فساد و فاشیزم و خیانت مزدورانش باخبر بود و در جریان عملکرد فسادآلود آنان در تمامی حوزه ها قرار داشت؛ اما هیچ کاری برای جلوگیری از آن به عمل نیاورد و چه بسا تا زمانی که لازم بود از بقا و دوام قدرت فاسد شان حمایت کرد؛ زیرا خود بخشی از شبکه عظیم فساد و مافیا بود که بر تمامی سازوکارهای سیاست و قدرت و اقتصاد و امنیت و مدیریت منابع در افغانستان، چنبر زده بود.
نرگس اعتماد - جمهور
