توماس وست؛ نماینده ویژه امریکا برای افغانستان در دور تازه سفر خود به کشورهای منطقه در دوحه گفته که «قطر یک شریک حیاتی ما در حفاظت از منافع امریکا، حمایت از مردم افغانستان و دفاع از حقوق آنها است.»
او همچنین در توییتی نوشته که با حامد کرزی درباره نیاز مبرم بازگشت زنان و دختران به مکاتب و کار، و گامهایی برای گفتگو میان افغانها و «بازداشت ناعادلانه» مطیعالله ویسا؛ فعال آموزشی در بند طالبان صحبت کرده است.
نماینده امریکا و دیپلماتهای امریکایی سفارت این کشور در کابل که هنوز از دوحه کار میکنند در یک نشست شماری از مقامهای پیشین و فعالان همسو با طالبان در دوحه شرکت کردند.
او افزوده که مهم بود که خیلی از شرکت کنندگان از افغانستان آمده بودند و او دیدگاههای آنها در «محکومیت و حمایت» از رفتار طالبان و توصیههای مختلف درباره اینکه جامعه جهانی چگونه با چالشها برخورد کند را شنیده است.
او میگوید: «اما شرکتکنندگان افغان از تداوم گفتگو و مخالفت با درگیری مسلحانه به عنوان راه حلی برای چالشهای این کشور ابراز کردند.»
بوی توطئه ای تازه می آید، توطئه ای امریکایی برای تطهیر تروریزم و جلوگیری از فرورفتن دوباره طالبان در لاک انزوا.
اینکه نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا دوحه را برای شروع این دوره جدید کارزارهای خود برای تطهیر طالبان، برگزیده نیز بسیار معنی دار است و نشان می دهد که رویکرد واشنگتن در برابر طالبان همان رویکردی است که پیش از امضای توافقنامه استعماری دوحه وجود داشت و در نهایت، موجب فروپاشی نظام جمهوری، استقرار رژیم طالبان و پیامدهای فاجعه بار برای مردم افغانستان شد.
در شرایطی که جهان به وضوح به این نتیجه نزدیک می شود که تعامل با طالبان، ساده انگارانه، خطرناک و چه بسا خیانتکارانه است؛ زیرا نسخه کنونی طالبان هیچ تفاوتی با نسخه طالبان در دوره اول سیطره آن گروه ندارد، امریکا به کمک رژيم های دست نشانده خود در خاور میانه بار دیگر آستین بالا زده تا در برابر شکل گیری این تفکر بایستد و اعلام کند که انزوای طالبان، خط سرخ واشنگتن است و جهان صرفا می تواند بر «گفتگو» و تعامل به عنوان «تنها راه حل» برای غلبه بر چالش های افغانستان تاکید کند!
چهره ها و مهره هایی که برای تبلیغ و ترویج این رویکرد مورد استفاده قرار گرفته اند نیز قابل تامل اند. حامد کرزی، فاطمه گیلانی و چند طالب امریکایی دیگر که به گفته توماس وست از داخل افغانستان آمده اند یعنی از مردم افغانستان نمایندگی می کنند و بازتاب دهنده خواست و صدا و پیام همان مردم اند!
این در حالی است که هیچکس آنها را به نمایندگی از مردم افغانستان، انتخاب نکرده؛ همان گونه که رژیم طالبان را کسی انتخاب نکرده است؛ بنابراین هم رژیم طالبان را امریکا بر مردم افغانستان تحمیل کرد و هم اینک طالبان امریکایی را به عنوان نماینده های واقعی مردم، معرفی می کند و خواست آنها را خواست همه مردم نشان می دهد.
مردم افغانستان اما کسانی هستند که در برابر قساوت و بی رحمی رژيم دژخیم طالبان اعتراض می کنند و از مبارزان راه آزادی و عدالت که به دست تروریست ها به شهادت می رسند به طور انبوه و پرشکوه تجلیل به عمل می آورند. مردم افغانستان آنهایی هستند که در صف اداره فاسد پاسپورت طالبان قرار دارند تا از زیر حاکمیت ستمگران فاشیست فرار کنند. مردم افغانستان آنانی اند که ۲۰ سال برای دموکراسی بدنام و فاسد و وارداتی و جعلی امریکا قربانی دادند تا بار دیگر لشکر ترور بر آنها حاکم نشود.
حامد کرزی و فاطمه گیلانی و چند طالب امریکایی دیگر از عوامل اصلی بدبختی مردم اند. مردم آنان را تطهیرگران تروریزم می دانند که در زمین امریکا بازی می کنند و حاضر اند وطن شان را به پشیزی ناچیز به هر قدرت سلطه جو و استعمارگری بفروشند.
اینکه علیرغم جنایت ها و خیانت های آشکار و مستمر امریکا هنوز هم افرادی مانند حامد کرزی و فاطمه گیلانی دست ابزار یک توطئه تازه قرار می گیرند تا طالبان منزوی نشوند و این پروژه استعماری امریکا نیز به فرجامی موفقیت آمیز برسد، خود سندی آشکار بر عدم صلاحیت آنها در نمایندگی از مردم افغانستان است. آنها طالبان امریکایی و مزدوران دست آموز واشنگتن برای تحقق پروژه های استعمار نو هستند که دیروز در خدمت خلیلزاد بودند و اینک به دستور توماس وست عمل می کنند تا در بحبوبه بحران در روابط طالبان و سازمان ملل، از انزوای دوباره این رژیم بدنام و منفور، جلوگیری کنند.
نرگس اعتماد - جمهور