سایه ابهام بر مذاکرات دوحه؛ امریکا و طالبان چه می‌گویند؟

 

این شورا افزوده‌ که چنین گفتگوهایی طالبان را در مواضع ضد بشری شان مصمم‌تر می‌کند.

 

شورای مقاومت برای نجات گفته که از هر نوع گفتگو برای حل بحران افغانستان حمایت می‌کند؛ اما باور دارد که باید این گفتگوها جامع و با حضور همه جوانب دخیل در قضیه افغانستان باشد.

 

در اعلامیه این شورا آمده: «تعامل با طالبان تاکنون هیچ نتیجه مثبتی نداشته و نخواهد داشت و نباید به بهانه تعامل با این گروه برای به رسمیت‌شناختن تسلط نامشروع آنان لابی‌گری و زمینه‌سازی صورت گیرد.»

 

این شورا افزوده: «اکنون حکومت ایالات متحده در برابر دو گزینه قرار دارد: احترام گذاشتن به حقوق بشر، حقوق زنان، دموکراسی و خواسته‌های مشروع مردم افغانستان و یا تعامل با تروریزم و پیامدهای ناگوار آن.»

 

این بیانیه نشان می دهد که رهبران سیاسی و قومی مخالف طالبان، متوجه برخی از اصلی ترین اهداف پشت پرده این مذاکرات شده و خطر مشروعیت بخشیدن به رژیم طالبان را درک کرده اند.

 

به عبارت دیگر، فحوا و محتوای بیانیه شورای عالی مقاومت برای نجات افغانستان نشان می دهد که نشست قطر یک توطئه تازه برای تحمیل طالبان بر مردم افغانستان و انکار و به حاشیه راندن جریان های سیاسی و قومی دیگر در کشوری است که بزرگترین بحران های سیاسی و امنیتی چند ده سال اخیر آن ریشه در بی عدالتی سیاسی ناشی از تحمیل رژیم های مزدور و دست نشانده از سوی قدرت های بزرگ خارجی داشته است.

 

گزینه هایی که از سوی شورای عالی مقاومت برای نجات افغانستان در برابر امریکا قرار داده شده هم حتی اگر از سوی مقام های امریکایی هیچ پاسخی به آن داده نشود، از نظر عملی واضح است که واشنگتن کدام را برمی گزیند.

 

امریکایی ها با تحویل قدرت به طالبان و زمینه سازی برای فروپاشی نظام جمهوری در نتیجه مذاکرات قطر و امضای توافقنامه صلح با طالبان، نشان دادند که دیگر به ارزش هایی مانند احترام گذاشتن به حقوق بشر و حقوق زنان و دموکراسی و خواسته های مشروع مردم افغانستان، اهمیت نمی دهند. آنها طالبان را به قدرت رساندند تا در عمل اثبات کنند که موارد یادشده، دروغ و فریب و اغوای افکار عمومی و ترفندی برای مهار رهبران سیاسی سایر اقوام بود تا در نهایت، راه برای تحمیل طالب و تحویل کشور به آن فراهم شود.

 

بنابراین، علیرغم موضع گیری دروغین کاخ سفید، نشست های جاری در قطر میان نمایندگان طالبان و امریکا در راستای تعامل با تروریزم و بخشی از پروسه مشروعیت بخشیدن تدریجی به رژيم مسلط بر کابل است.

 

اینکه شورای عالی مقاومت برای نجات افغانستان، هشدار می دهد که گفتگوها باید جامع و با حضور همه طرف های دخیل در قضایای افغانستان باشد، در غیر آن، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت، چیزی نیست که از سوی واشنگتن یا طالبان، جدی گرفته شود؛ زیرا وضعیت حاکم و جاری در کشور، نتیجه لابی گری آنها بدون حضور و مشارکت طرف های دیگر بود و امریکا حتی در مذاکرات اولیه خود با طالبان نیز طرف های دیگر را عمدا نادیده گرفت و به این ترتیب، راه حذف آنها از صحنه سیاست کشور را هموار کرد.

 

بنابراین، مذاکرات جاری در قطر نیز در ادامه همان زد و بند دوجانبه امریکا – طالب صورت می گیرد که هر نتیجه حاصل از آن، جز اینکه تعامل و توطئه گری پیشین آنها را تقویت کند و گسترش دهد، محصول مثبتی برای مردم افغانستان نخواهد داشت، انتظارات خوش بینانه رهبران سیاسی فراری برای بازگشت به عرصه سیاست را محقق نخواهد کرد و مطالبات رویاپردازانه ای مانند تشکیل دولت فراگیر، تامین حقوق زنان و اقلیت ها، بازگشت دختران به مکتب و دانشگاه و ایجاد یک روند مشروع برای تعیین ساختار قدرت و... را برآورده نخواهد ساخت.

 

و سخن آخر اینکه مذاکرات جاری در دوحه، صد درصد در راستای منافع راهبردی امریکاست و این منافع در شرایط کنونی در تضاد و تعارض با منافع عموم مردم افغانستان و جریان های سیاسی غیرطالب قرار دارد؛ بنابراین، شورای مقاومت ملی و هر جریان ضد طالبانی دیگر، اگر در پی ایجاد تغییر است، ابتدا باید انتظارات خود از امریکا را کاهش دهد و برای ایجاد تغییرات از درون به ظرفیت و قدرت واقعی خودش تکیه کند.

 

محمدرضا امینی - جمهور