در ویدیوی منتشرشده در رسانه‌ها حوریه مصدق؛ فعال حقوق زن در میدان هوایی هیتروی لندن به زلمی خلیلزاد؛ مذاکره‌کننده ویژه امریکا برای صلح با طالبان می‌گوید: «افغانستان را تباه کردی» و خلیلزاد در پاسخ می‌گوید که او هم از وضعیتی که در افغانستان پیش آمده راضی نیست و از وضعیت زنان پس از تسلط طالبان «بسیار متاثر» است.
او تاکید می‌کند تا زمانی که افغان‌ها به توافقی کلی برای یک افغانستان آباد و آزاد و پیشرفته نرسند «کار ناتمام است».
خلیلزاد در پاسخ به این سؤال که آیا در اعتماد به طالبان اشتباه کرده، می‌گوید: «اعتماد هیچ‌وقت نبوده، فیصله‌هایی که گرفته شده بود، [این بود که] چه می‌توانست شود و چه شده نمی‌توانست. هیچ‌وقت مساله اعتماد نبود.»
خلیلزاد درباره اینکه آیا از زنان افغانستان عذرخواهی می‌کند، می‌گوید: «نه، عذرخواهی نمی‌کنم. آنهایی که این وضع را به وجود آوردند باید عذرخواهی کنند.»
فرای اینکه خیانت بزرگ خلیلزاد به عنوان مزدور امریکا که در مذاکره با طالبان، باید منافع حداکثری دولت ترامپ را تامین می کرد و در معادلات قومی هم به احیای سلطه سنتی پشتون ها بر سرنوشت همه مردم افغانستان کمک می کرد، چه پیامدهای فاجعه باری داشت؛ پیامدهایی که کاملا قابل پیش بینی و قابل پیشگیری بود، اینکه او در یک سفر عادی مورد مؤاخذه مردم افغانستان قرار می گیرد و رسوا می شود، خود نشان می دهد که مردم به او به عنوان یک خاین بزرگ نگاه می کنند.
این یک رسوایی و بدنامی همیشگی برای سیاستمردی است که هیچ تعهدی به هویت واقعی خود به عنوان یک افغان نداشته است و در طول زندگی سیاسی اش همواره تلاش کرده تا به امریکا خدمت کند؛ خدمتی که برای مردم افغانستان، خیانت بوده است.
پاسخ های خلیلزاد به پرسش های زن معترض افغان اما مانند تمام توضیحات و مواضعی که پیش از این ارائه کرده، کاملا دروغین، شیادانه و ریاکارانه بود. به عنوان نمونه، او ادعا کرد که از وضعیت پیش آمده برای زنان افغانستان «بسیار متاثر» است. این در حالی است که او در زمان مذاکره با طالبان، هرگز به درخواست های مشروع سازمان های مدافع حقوق زنان و فعالان سیاسی، اجتماعی و رسانه ای زن برای حضور در این مذاکرات و حل مسایل خود با طالبان، اعتنایی نکرد و اجازه نداد که زنان افغانستان برای تصمیم گیری درباره سرنوشت آینده خود، بخشی از مذاکرات صلح باشند.
همسر امریکایی خلیلزاد در همان زمان به نیابت از خود او در یکی از نشریات امریکایی، مقاله ای تند و توهین آمیز علیه زنان افغانستان، منتشر کرد و به آنان گفت که دیگر منتظر پول و خون امریکا برای رسیدن به حقوق خود نباشند و اگر خواستار دستیابی به حقوق شان هستند، مبارزه کنند و قربانی بدهند.
خلیلزاد در عین حال می دانست که طالبان چه نگاهی نسبت به زنان و دختران دارند و در صورت بازگشت آنها به قدرت، چه فاجعه عظیمی در زندگی زنان افغانستان رخ خواهد داد؛ علیرغم این واقعیت اما او با طالبان تحت شرایطی صلح کرد که قدرت را به طور مطلق و کامل به این گروه واگذار کند و زمینه ساز سقوط نظام جمهوری و فروپاشی امیدها، آرمان ها، دستاوردها، ییشرفت ها و نابودی رویاهای زنان و دختران افغانستان شود.
اکنون میلیون ها زن و دختر افغانستان، در حال حذف از زندگی اجتماعی اند، دست شان از کار و پای شان از مکتب و دانشگاه، کوتاه شده و هیچ چشم انداز امیدبخش و روشنی برای رهایی آنها از این وضعیت جهنمی و فاجعه بار وجود ندارد.
او درباره دستیابی به توافق کلی همه طرف ها برای رسیدن به افغانستانی آباد، آزاد و پیشرفته نیز همچنان شعار می دهد و دروغ می گوید؛ زیرا او شخصا و امریکا به عنوان طرف اصلی سازش با طالبان، اجازه ندادند که چنین توافقی با مشارکت معنی دار افغان ها شکل بگیرد و به کمک مهره های دست نشانده امریکا در حکومت جمهوری، کشور را به طالبان تسلیم کردند و زمینه ساز حاکمیت قومی این رژیم شدند.
در این میان، جالب است که خلیلزاد همچنان ادعا می کند که در معامله استعماری دوحه میان امریکا و طالبان، هرگز «اعتماد» نقشی نداشته است! پرسش این است که اگر اعتماد وجود نداشته، چه چیزی دوطرف را به امضای یک توافق و پی ریزی ساختاری برای آینده افغانستان، وادار کرد؟ آیا امریکا بدون کسب تضمین های لازم و فراهم شدن اعتماد مورد نیاز، افغانستان را به طالبان واگذار کرد، نظام جمهوری را ساقط ساخت و تمام تجهیزات جنگی و زیرساخت های نظامی و غیرنظامی دولت را در اختیار طالبان قرار داد؟ این جز یک حماقت محض چه معنای دیگری دارد؟
در این پرسش و پاسخ کوتاه، این عنصر مزدور و فرومایه، علیرغم شرمساری ناشی از رسوایی، بازهم حاضر به عذرخواهی از خیانت بزرگی که در حق مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران مظلوم این سرزمین مرتکب گردید، نشد و بار مسئولیت خیانتی را که خودش مرتکب شد به دوش «طرف های دیگر» انداخت که به تعبیر او نتوانستند توافق کنند! این نشان می دهد که تعبیر دونالد ترامپ درباره زلمی خلیلزاد کاملا درست است؛ او به معنای دقیق کلمه یک «شیاد» است.
نرگس اعتماد - جمهور
