امریکا حامی صلح طالبانی، دشمن مقاومت ملی

سخنگوی وزارت خارجه امریکا اخیرا به فاکس‌نیوز گفته: «افغانستان ۴۴ سال درگیر جنگ بوده است و امریکا نمی‌خواهد شاهد بازگشت درگیری‌ها در این کشور باشد. افغان‌ها نیز خواهان تداوم جنگ نیستند.»

 

این در حالی است که مایکل مک‌کال؛ رییس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا گفته است که او با احمد مسعود؛ رهبر جبهه مقاومت دیدار خواهد کرد و از او درباره تلاش‌هایش برای افغانستان خواهد شنید.

 

در همین حال، فاکس‌نیوز همچنین به نقل از علی میثم نظری؛ مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت گزارش داده که این جبهه «بدون حمایت خارجی» عملیات نظامی را در سراسر افغانستان گسترش داده است.

 

با توجه به موضع گیری سخنگوی وزارت خارجه امریکا تلاش‌ های پیدا و پنهان جبهه مقاومت برای جلب حمایت واشنگتن از مبارزات خود علیه طالبان عملاً شکست خورده است؛ بنابراین سفر احمد مسعود به امریکا و دیدار او با مایکل مک کال؛ رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا نیز انتظار نمی رود که تغییری در این وضعیت ایجاد کند؛ زیرا مک کال صلاحیت اجرایی ندارد و به عنوان یک جمهوری‌خواه قادر به تاثیرگذاری بر مواضع دولت دموکرات به رهبری جو بایدن در این زمینه نیست.

 

از سوی دیگر، حتی اگر معادلات قدرت در امریکا تغییر کند و در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، دونالد ترامپ قادر به شکست دادن کامالا هریس شود، انتظار نمی‌رود که واشنگتن از جبهه مقاومت ملی ضد طالبان در افغانستان حمایت نظامی و مالی و حتی سیاسی کند؛ زیرا ترامپ در روزهای اخیر از پاسخ دادن به این سوال طفره رفته و در عوض گفته است که مایکل مک کال آدم خوبی نیست و در مقابل بار دیگر تکرار کرده است که طالبان جنگجویان خوبی هستند.

 

البته بدون توجه به قراین و شواهد موجود رفتار گذشته دولت‌های بایدن و ترامپ نیز تایید می‌کند که آنها نه تنها طالبان را دشمن امریکا نمی‌دانند؛ بلکه با به قدرت رساندن این گروه سهم به سزایی در تضعیف جریان ضد طالبان ایفا کرده و با واگذاری تسلیحات امریکایی در افغانستان به طالبان و تزریق مستمر پول به این گروه مانع پیروزی جبهه مقاومت ملی و سایر جبهات ضد طالبان می‌شوند.

 

بنابراین آنچه سخنگوی وزارت خارجه امریکا در موضعی ریاکارانه تاکید کرده است که پس از ۴۴ سال جنگ امریکا از صلح در افغانستان حمایت می‌کند و طرفدار جنگی تازه نیست، نه تنها بیانگر نیات خیرخواهانه امریکا در قبال افغانستان نیست؛ بلکه بالعکس به معنای آن است که واشنگتن از صلح طالبانی در افغانستان حمایت می‌کند تا دشمنی دیرینه خود با مقاومت ملی ضد طالبان را ابراز داشته باشد.

 

با این همه همانگونه که احمد مسعود؛ فرمانده جبهه مقاومت ملی نیز تصریح کرده این جبهه به راه خود برای مبارزه با طالبان ادامه می‌دهد و رژیمی که معتقد به صلح و اساسات گفتگو بر اساس احترام متقابل و حقوق برابر نیست هیچ راه دیگری جز مبارزه مسلحانه در برابر مخالفان خود باقی نمی‌گذارد.

 

آقای مسعود همچنین بی‌توجه به عدم حمایت امریکا از جبهه مقاومت ملی از پیروزی جبهه در برابر طالبان اطمینان داده و این اطمینان پیش از آنکه مبتنی بر حمایت‌های خارجی و همراهی قدرت‌های جهانی باشد منبعث از اراده مستحکم مردم مبارزه افغانستان است؛ مردمی که هرگز تروریزم را تحمل نمی‌کنند، قوم گرایی را برنمی‌تابند، تسلط قدرت‌های بیگانه حامی تروریزم بر سرنوشت خویش را نمی‌پذیرند و با فاشیزم تا دستیابی به آزادی و عدالت کامل و واقعی مبارزه خواهند کرد.

 

این همان چیزی است که پیروزی مردم افغانستان در برابر قدرت‌های استعماری همه دوران‌ها از انگلیس تا شوروی و از پاکستان تا امریکا را تضمین کرد و بدون شک تکرار این تجربه تاریخی علیه یک رژیم بدنام، بی‌ریشه، وابسته به استعمار، محصول مدارس پاکستانی و دست نشانده امریکا نیز دور از امکان نیست.

 

در این میان اما چیزی که هرگز تغییر نخواهد کرد شناخت ماهیت واقعی امریکا از سوی مردم افغانستان است؛ ماهیتی که در طول ۲۰ سال اشغال فاجعه بار کشور از سوی نیروهای امریکایی و ناتو بارها آشکار شد، با خیانت شرم آور امریکا به آرمان‌ها و رویاهای مردم افغانستان در پی واگذاری این کشور به طالبان و خروج غیرمسولانه نیروهای خارجی از افغانستان تکرار گردید و امروزه با حمایت‌های پیدا و پنهان از رژیم طالبان و مخالفت و ممانعت واشنگتن از حمایت و کمک به جبهه مقاومت ملی و سایر جریان‌های ضد طالبان مورد تاکید مکرر قرار می‌گیرد.

 

بنابراین مبارزه مردم افغانستان علیه طالبان به عنوان نیروی دست‌نشانده امریکا و نماینده استعمار نو همزمان به معنای مبارزه آنان با امریکا و تمام قدرت‌های استعماری شریک استراتژیک واشنگتن در پروژه توسعه تروریزم از جمله رژیم‌های مرتجع منطقه و حامیان تروریزم در همسایگی افغانستان هم محسوب می‌شود.

 

نرگس اعتماد - جمهور