دیروز تکفیر، امروز تطهیر

امریکا جایزه ۱۰ میلیون دالری برای دستگیری احمد شرع؛ رهبر گروه تروریستی هیات تحریرالشام را لغو کرد.

 

این تصمیم پس از مذاکرات بین دیپلمات‌های ارشد امریکایی و نمایندگان این گروه تروریستی در دمشق گرفته شده است.

 

باربارا لیف؛ معاون وزیر خارجه امریکا گفتگو با احمد شرع را «بسیار سازنده» دانست و گفت فرستادگان امریکا او را فردی «عمل‌گرا» یافتند.

 

با این حال، واشنگتن همچنان رسما این گروه را به‌ عنوان یک گروه «تروریستی» طبقه‌بندی می‌ کند.

 

گنجاندن نام گروه تروریستی تحریرالشام در لیست سیاه امریکا اما بیش از پیش، بی‌ اعتبار و مضحک به نظر می‌رسد؛ زیرا واشنگتن به سرعت در مسیر عادی‌سازی رابطه خود با تروریست‌های مسلط بر سوریه قرار دارد و با لغو جایزه ۱۰ میلیون دالری برای دستگیری یا کشتن احمد شرع؛ فرمانده نیروی تکفیری تحریرالشام از سوی ایالات متحده، هیچ تردیدی باقی نمی‌ماند که تروریست‌های تحریرالشام نیز همان مسیری را طی می‌کنند که طالبان مسلط بر افغانستان پیمودند.

 

هر دو گروه دیروز از سوی امریکایی‌ها تروریستی محسوب می‌شدند و ایالات متحده به بهانه‌ مبارزه با آنها سرزمین‌های افغانستان و سوریه را اشغال کرده بود؛ اما با فروپاشی دولت‌های ملی و تحقق پروژه تروریزم، ایالات متحده از حامیان اصلی گروه‌های تروریستی مسلط بر افغانستان و سوریه به شمار می‌آید.

 

با این حال، کاملاً بدیهی است که افغانستان با سوریه تفاوت‌هایی نیز دارد و به همین دلیل است که امریکایی‌ها برخلاف افغانستان در مورد سوریه به شدت در تلاش هستند تا تروریست‌های تحریرالشام را سریعا به رسمیت بشناسند و مسیر عادی‌سازی روابط جامعه جهانی با این گروه تکفیری و تروریستی را هموار سازند؛ زیرا برخلاف افغانستان، وضعیت در سوریه از اساس متفاوت است. سوریه طی بیش از نیم قرن، تحت سلطه و نفوذ دشمنان امریکا قرار داشت و مانعی بزرگ در مسیر اجرایی شدن پروژه خاورمیانه جدید به رهبری امریکا و مشارکت اسرائیل به حساب می‌آمد.

 

با شکست دولت بشار اسد و سیطره تروریست‌های تحریرالشام بر سرنوشت سوریه، امریکا می‌خواهد بی هیچ دریغ و درنگی سلطه دائمی خود را بر سوریه و به تبع آن، کشورهای پیرامون آن تحمیل کند و با توجه به وضعیت شکننده امنیتی و سیاسی در سوریه پس از فروپاشی دولت اسد، با مشروعیت بخشیدن سریع به تروریست‌های تحریرالشام زمینه‌های بروز هرگونه تهدید و خطر علیه سیطره امریکا و متحدان آن را از میان بردارد.

 

به عبارت روشن‌تر، هدف استراتژیک امریکایی‌ها از عادی‌سازی رابطه با تروریست‌های تحریرالشام و مشروعیت بخشیدن به حاکمیت این گروه تروریستی بر سوریه، حذف کامل ایران، روسیه و سایر بازیگران ضد امریکایی می‌باشد. این در حالی است که در افغانستان چنین فوریت و ضرورتی از سوی ایالات متحده احساس نمی‌شود؛ زیرا واشنگتن مطمئن است که طالبان نیز در نهایت یک پروژه امریکایی است که توسط امریکایی‌ها به قدرت رسیده و به اهداف استراتژیک و پروژه‌های هژمونیک واشنگتن در منطقه کاملاً وفادار است.

 

عملکرد سه و نیم ساله رژیم طالبان در افغانستان نیز نشان می‌دهد که علیرغم غیبت کامل امریکا و متحدان غربی و حتی منطقه‌ای آن، طالبان روابط خود با دشمنان امریکا از جمله ایران و روسیه را در سطحی راهبردی توسعه نداده‌اند؛ بلکه رویکرد طالبان نسبت به روابط با این کشورها کاملاً منفعت اندیشانه، موقتی و مبتنی بر منافع کوتاه مدت است.

 

از جانب دیگر، طالبان به دفعات نشان داده‌اند که با وجود ممانعت امریکا از شناسایی رسمی رژیم حاکم بر افغانستان و عدم حذف نام رهبران این گروه و شبکه حقانی از فهرست سیاه خود، مصمم به خصومت، تقابل و دشمنی با واشنگتن نیستند و این یکی دیگر از نشانه‌های اطمینان بخش برای ایالات متحده است که طالبان همچنان به ریشه‌های امریکایی خود متعهد باقی مانده و هر زمان که واشنگتن اراده کند می‌تواند به آنان مشروعیت ببخشد و با تثبیت و تحکیم حاکمیت آنها بر افغانستان، اهداف خصمانه خود علیه کشورهای هدف را به ویژه از طریق تقویت و توسعه نامحدود گروه‌های تروریستی فراملیتی در افغانستان و گسترش آن به کشورهای پیرامون به سادگی عملیاتی سازد.

 

در مورد سوریه اما کار امریکا آسان نیست؛ زیرا هر لحظه ممکن است که مردم سوریه و جریان‌های مخالف تروریست‌های تکفیری و مزدوران امریکا به پا خیزند و قدرت شکننده تحریرالشام با چالش‌های جدی روبرو شود. بنابراین ایالات متحده نیاز به تسریع و تسهیل روند عادی‌سازی روابط خود با تروریست‌های مسلط بر این کشور دارد تا وضعیت را کنترل کند و چالش‌های احتمالی را از میان بردارد.

 

درست به همین دلایل است که گروه‌هایی که تا دیروز از سوی ایالات متحده «تروریستی» خوانده شده بودند امروز به سادگی تطهیر می‌شوند و هیات‌های امریکایی، مشتاقانه به دیدار تروریست‌های بدنامی می‌روند که پیشتر برای دستگیری یا کشتن آنها ۱۰ میلیون دالر جایزه تعیین کرده بودند.

 

محمدرضا امینی - جمهور