تعصب زبانی طالبان/ طالبان زبان فارسی را از مکتوبهای رسمی خود حذف میکنند

 

به گزارش خبرنگاران خبرگزاری جمهور از ولایات افغانستان؛ طالبان طی سه و نیمسال حکومتداری خود، زبان فارسی دری را در مکاتیب و ادارات و مراوادات شان به حاشیه رانده اند. مکتوب‌های رسمی حکومت این گروه به زبان پشتو نوشته می‌شود و لوحه های ادارات دولتی را نیز از زبان دری و اوزبکی به پشتو تغییر داده اند. مقام‌های این گروه در سفرهای رسمی که به ولایت‌های فارسی زبان داشته و دارند در میان مستمعین فارسی زبان خود، به پشتو سخنرانی می کنند.
 
به تازگی منابع از شمال کشور به رسانه‌ها تأیید کرده اند که طالبان در عوضِ تدریس زبان اوزبکی، زبان های جدید جایگزین کرده اند و دانش‌آموختگان زبان اوزبکی نیز گفته اند که برای شان کار پیدا نمی شود.
 
دو ماه قبل ریاست اطلاعات و فرهنگ این گروه در دایکندی که یک ولایت هزاره نشین است کورس زبان پشتو راه‌اندازی کرد و اشتراک کارمندان حکومتی در آنرا اجباری اعلام نمود. 9 روز قبل دستکم ۱۱۰ نفر از جنگجویان پولیس این گروه در دایکندی، از صنف آموزش زبان پشتو فارغ شدند.
 
از بامیان نیز منابع می‌گویند: تاهنوز چندین مقام بلندپایه این گروه از جمله مولوی عبدالکبیر و سراج‌الدین حقانی در سفری که به این ولایت داشته اند به زبان پشتو صحبت کردند در حالی که مستمعین آن کاملا فارسی زبان بوده اند و هیچ یک از حرفها و جملات آنان را نمی فهمیدند.
 
همزمان با روز جهانی زبان مادری شهروندان افغانستان، طالبان را به مبارزه علیه زبان‌های غیرپشتو متهم می‌کنند.
 
طالبان نه تنها طی سه سال و شش ماه حکومتداری شان، زبان های غیرپشتو را به حاشیه رانده اند بلکه با مذاهب غیر از مذهب خود نیز مبارزه کرده اند.
منع تدریس فقه جعفری در مکاتب و دانشگاه ولایت‌های شیعه‌نشین، حذف رسمیت مذهب جعفری و قانون احوال شخصیه از نهادهای عدلی و قضایی و شنکجه علمای حنفی مذهب سُنی به دلیل مخالفت با اعتقاد این گروه و همچنین تغییر مذهب اسماعیلیان در ولایت بدخشان بخشی از عملکرد این گروه در برابر شهروندان بوده است.
 
طالبان اکثر لوحه های زبان فارسی را از سردر ادارات برداشته اند، اغلب بیلبوردهای سطح شهر را به زبان پشتو می نویسند و تمامی بنرهای مراسم و مجالس و سخنرانی ها را به زبان پشتو می نویسند. اغلب خبرنامه های شان نیز با زبان پشتو به رسانه ها ارسال می شود و بعضا زبان انگلیسی را بر زبان فارسی ترجیح می دهند.
 
طالبان همچنین با مراجعین شان با زبان پشتو صحبت می کنند؛ در حالیکه اغلب مراجعان غیرپشتون، زبان آنها را نمی فهمند. همچنین برخی از مقامات طالبان، مراجعین و مخاطبان خود را وادار می کنند تا سخنان خود را به زبان پشتو بیان کنند و اگر فردی با زبان پشتو بلدیت نداشته باشد مورد تمسخر و توهین طالبان قرار می گیرد.
آنها همچنین آموزش زبان پشتو در مکاتب و مدارس دینی را بطور خاص، اهمیت می دهند. اغلب مقاماتی که به محلات فارسیوان، ازبک نشین و هزاره جات می فرستند، از پشتون ها می باشند و اغلب مدیران مکاتب را نیز از میان پشتون ها انتخاب و تعیین می کنند.
 
برخی شهروندان در گفتگو با خبرگزاری جمهور، از اینکه نمی توانند با مقامات و کارمندان ارشد طالبانی، افهام و تفهیم کنند به شدت رنج می برند. به گفته آنها برخی مقامات طالبان زبان فارسی را یاد ندارند و برخی شان هم عمدا از صحبت کردن به زبان فارسی خودداری می کنند.
 
خبرگزاری جمهور- کابل