طالبان در تازهترین اقدام تبعیضآمیز و پرسشبرانگیز، باشندگان روستاهای شهیدان، شیبرتو و قرغنهتو در ولایت بامیان را از کشت و استفاده از زمینهای زراعتی آبی و للمی شان منع کردهاند.
منابع محلی به
خبرگزاری جمهور گفتهاند که طالبان به مردم هشدار دادهاند که این زمینها "ملکیت پشتونها"ست و تا پایان یافتن دعاوی، هیچکسی حق زراعت ندارد.
به گفته این منابع، این ادعاها از سوی گروهی از پشتونهایی مطرح شده که با حمایت مستقیم مولوی مسعود سرحدی، آمر امنیت طالبان در فرماندهی پولیس بامیان، وارد منطقه شدهاند. این افراد با استناد به قبالههای مشکوک و جعلی، خواهان تصاحب زمینهای مردم بومیاند.
در نتیجه، مناطق حاصلخیز چون علفچر دُلغه در قرغنتو، قلعه خدایی و دشت خَم عملاً در اختیار پشتونهای مسلح و مورد حمایت طالبان قرار گرفته است.
این تنها دعوای زمین نیست بلکه تصفیه قومیست
تحلیلگران معتقدند که این اقدامات طالبان تنها یک منازعه معمول ملکی نیست، بلکه بخشی از یک پروژه هدفمند تغییر بافت قومی در بامیان و کوچ نرم هزارهها از سرزمین آبائیشان است.
طالبان در ظاهر به دعاوی رسیدگی میکنند، اما در عمل، زمینه تصاحب زمین را برای کسانی فراهم میسازند که حتی ساکن واقعی بامیان نیستند.
این الگو مشابه روندی است که پیشتر در روستای ریگشاد مرکز بامیان پیاده شد، جاییکه طالبان از مردم میلیونها افغانی باج گرفتند تا "اجازه کار بر روی زمین خودشان" را داشته باشند.
بازی با چهرههای بومی و خاموشسازی مقاومت
در اقدامی همزمان، وزارت اقوام و قبایل طالبان چندی پیش شماری از چهرههای محافظهکار محلی، از جمله محمدسجاد محسنی، معاون شورای علمای شیعه بامیان را به کابل فراخوانده است. منابع میگویند هدف این دیدار، جلب همکاری برای تنظیم حضور کوچیها در بامیان و مدیریت نارضایتی مردم عنوان شده، در حالیکه پشت پرده، تلاش برای پوشاندن چهره تبعیضگرایانه این روند جریان دارد.
مردم با دستان خالی، زمین از دست رفته
برای باشندگان مناطق شهیدان، شیبرتو و قرغنهتو که تمام معیشتشان به زراعت و مالداری وابسته است، این تصمیم به معنای مستقیم سقوط به کام فقر و گرسنگی است.
طالبان با چنین سیاستهایی، نهتنها عدالت قومی را پایمال میکنند، بلکه ثبات اجتماعی و همزیستی را نیز از بامیان میزدایند.
خبرگزاری جمهور- بامیان